سواد مالی آموزشی حرفه‌ای است و نمی‌شود گفت آن را در طول زمان و بر اساس تجربۀ زندگی یاد می‌گیریم. آموزش سواد مالی نیازمند کسب دانش و در مرحلۀ بعد، تجربۀ آن دانش است.

سواد مالی مجموعه‌ای از دانش‌ها، نگرش‌ها و توانایی‌ها برای بهبود تصمیم‌ها و رفتارهای مالی است. در مرحلۀ نخست، این دانش مالی است که باید به درستی به افراد منتقل ‌شود. بعد از آن، نگرش‌های مثبت آن‌ها در برابر پول شکل می‌گیرد و در نهایت، به مهارت‌های مالی مجهز می‌شوند. این فرایند به افراد کمک می‌کند تصمیم‌های مالی بهتری بگیرند، آن‌ها را به درستی‌ اجرا کنند و زندگی باکیفیت‌تری داشته باشند.

سواد مالی به اندازۀ غذا خوردن مهم است. ما هر روز غذا می‌خوریم تا انرژی لازم برای انجام کارهای روزانه را داشته باشیم. در عین حال، هر روز با پول سروکار داریم و رفت‌وآمد پول به کیفیت زندگی‌مان را تعیین می‌کند. بنابراین، اهمیت سواد مالی به اندازۀ اهمیت تمام روزهایی است که زندگی می‌کنیم؛ اما سروکار داشتن با مسائل مالی الزاماً به این معنا نیست که برای رویارویی با آن آماده‌ایم و به درستی به این امور رسیدگی می‌کنیم.

همان طور که ورزش ضرورتی انکارناپذیر برای حفظ تندرستی است و محدود به ورزشکاران حرفه‌ای نمی‌شود، سواد مالی نیز منحصر به قشری خاص، مانند دانشجویان رشتۀ مالی، صاحبان کسب‌وکار یا مردها نیست. سواد مالی موضوعی میان‌رشته‌ای است و به همۀ افراد کمک می‌کند امور مالی خود را به درستی مدیریت و به سلامت مالی برسند.

وقتی کودکان پول‌توجیبی می‌گیرند یا در مناسبت‌های گوناگون، عیدی یا کارت هدیه دریافت می‌کنند، رویارویی‌شان با مسائل پولی و مالی آغاز می‌شود. این‌گونه، توجهی مدام به مسائل مالی دارند و بی‌اعتنا از کنار آن رد نمی‌شوند.

آخرین پژوهش‌ انجام‌شده در دانشگاه کمبریج نشان می‌دهد که رویکردها، رفتارها و عادت‌های مربوط به پول، تا قبل از هفت‌سالگی در کودکان شکل می‌گیرد. همچنین بر اساس استانداردهای سواد مالی ائتلاف جامپ‌استارت، بهترین زمان برای آشنایی کودکان با پول در مقطع پیش‌دبستانی است. هر چند در برخی کشورها سواد مالی با درس‎های دیگری از جمله ریاضی، اقتصاد و علوم اجتماعی ادغام شده و به دانش‌آموزان تدریس می‌شود، همچنان رویکرد بسیاری از نظام‌های آموزشی موضوع‌محور است و روی درس‌هایی مانند ریاضی، علوم و ادبیات تمرکز می‌شود. البته مهارت‌های زندگی بیش از گذشته در مرکز توجه قرار گرفته‌اند؛ اما تغییر رویکرد نظام‌های آموزشی از موضوع‌محور به مهارت‌محور، فرایندی زمان‌بر و پیچیده است. در عین حال، سواد مالی مفهوم جدیدی است و فقط حدود سی سال است که به فهرست مهارت‌های زندگی اضافه شده است. به همین دلیل و با توجه به مقاومت نظام‌های آموزشی در برابر ورود درسی جدید در برنامه‌های آموزشی، عموماً بخش خصوصی، نهادها و مؤسسات دیگر، با برگزاری کلاس‌های فوق‌ برنامه یا رویدادها این خلأ را پر می‌کنند.

اهمیت سواد مالی به اندازۀ اهمیت تمام روزهایی است که زندگی می‌کنیم؛ اما سروکار داشتن با مسائل مالی الزاماً به این معنا نیست که برای رویارویی با آن آماده‌ایم و به درستی به این امور رسیدگی می‌کنیم.

سواد مالی دانشی ساختاریافته و بالغ است و استانداردها و سلسله‌مراتب آموزش مفاهیم این درس در مقاطع مختلف به درستی پایه‌ریزی شده است. آموزش به صورت گام به گام انجام می‌شود و ملاک تقدم و تأخر در آموزش مفاهیم، رشد ذهنی دانش‌آموزان است. برای مثال، مفاهیمی مانند سرمایه‌گذاری و سود مرکب در مقطع اول و دوم دبستان آموزش داده نمی‌شود و پیش‌نیاز این آموزش، آشنایی کودکان با مفهوم سرمایه‌گذاری و سود ساده است. دانش‌آموزان در این مقاطع شمارش پول، خرج، پس‌انداز و بخشش را یاد می‌گیرند؛ اما آموزش مفهوم بدهی به مقاطع بالاتر موکول می‌شود. بر اساس استانداردهای ائتلاف جامپ‌استارت، تا پایان مقطع دوازدهم، دانش‌آموزان هر شش سرفصل اصلی سواد مالی را می‌آموزند.