مفهوم «بازار سرمایه» و «کارکرد سهام» برای بسیاری از بزرگ‌ترها هم پیچیده است. «بازار سهام» و «کارآفرینی» موضوع‌های دیگری هستند که کودکان در این کتاب با آن آشنا می‌شوند. 

در سال 2008 و در زمان وقوع بحران مالی، ریاست شرکت بیمۀ سپرده‌های فدرال بر عهدۀ من بود. نبود قطعیت مالی، مشکلات بسیاری برای خانواده‌های آمریکایی به وجود آورد و نیاز شدید به افزایش سطح آگاهی‌ و مهارت‌های مالی احساس می‌شد. تجربۀ آن‌ سال‌ها نشان داد هر چه کودکان زودتر با پول و مدیریت آن آشنا شوند، در بزرگسالی و در مواجهه با بحران‌های مالی و موانع اقتصادی، آسیب‌های کمتری می‌بینند.

سود مرکب، هزینه‌فرصت و خرج درست، از مهم‌ترین مفاهیمی است که باید به کودکان آموزش داد. آن‌ها باید به این درک برسند که هر چه مدت زمان بیشتری پول را کنار بگذارند، سود بیشتری به دست می‌آورند. تصمیم‌گیری‌های مالی در مواجهه با نیازها و خواسته‌ها و البته انتخاب میان لذت آنی و دستیابی به هدفی بزرگ‌تر در آینده، درس کلیدی دیگری برای کودکان است. وقتی آن‌ها پس‌اندازشان را از حساب بانکی یا قلک بیرون بیاورند، دیگر سودی به آن‌ها تعلق نخواهد گرفت. در واقع، آن پول از دست رفته و باید از اول شروع کنند. این‌جاست که کودکان مفهوم هزینه‌فرصت را به خوبی متوجه می‌شوند.

درس سوم، آموزش دربارۀ میزان و چگونگی خرج کردن است. خرج کردن اشکالی ندارد؛ اما خوب است کودکان پول‌شان را به کالا یا خدمات معنادار و باکیفیت تبدیل کنند و البته این کار را در زمانی درست انجام دهند.

توصیۀ من به والدین این است که عادت به پس‌انداز و مقتصد بودن را در کودکان‌شان پرورش دهند. کودکان باید یاد بگیرند برای خرید کالا و محصولاتی که دوست دارند، پس‌انداز کنند و منتظر بمانند. 

در درجۀ اول، عادت‌های مالی کودکان در رفتارهای مالی والدین‌شان ریشه دارد. کودکان به نگرش و رفتارهای پدر و مادرها در حین تصمیم‌گیری، خرید محصولات باکیفیت، مقایسۀ قیمت‌ها، پس‌انداز و بخشش، توجه کرده و از آن‌ها الگوبرداری می‌کنند. بنابراین، رفتار مالی درست پدر و مادرها مهم‌ترین درس برای کودکان است. ارزش‌ها و باورهای کودکان دربارۀ پول در خانه شکل می‌گیرد. مادر من در دوران رکود بزرگ در آمریکا بزرگ شد. همین اتفاق باعث شد صرفه‌جویی و پس‌انداز همیشه برای او مهم باشد. این ارزش‌ها به من و خواهرم هم القا شد؛ اما آموزش این درس‌ها به کودکان در دنیای امروز دشوار‌تر است.

از سوی دیگر، صحبت کردن با کودکان دربارۀ امور مالی شخصی و مشارکت دادن آن‌ها در تصمیم‌گیری‌های مالی خانواده نیز مهم است. واقعیت این است که مالی شخصی و واژه‌ها و اصطلاحات مربوط به آن برای بسیاری از بزرگ‌ترها هم ترسناک است. پس لازم نیست کودکان را با ادبیات پیچیدۀ اقتصادی و مالی گمراه کنیم. درست مثل یادگیری زبانی جدید، همین که آن‌ها با دستورالعمل‌های مالی پایه آشنا شوند، کافی است. یکی از دلایل من برای نوشتن کتاب‌ داستان‌های تصویری در حوزۀ مالی که کودکان را مخاطب قرار می‌دهد، این است که عموماً والدین این کتاب‌ها را برای کودکان‌شان می‌خوانند. بنابراین، اطلاعات خودشان هم بیشتر می‌شود.

توصیۀ من به والدین این است که عادت به پس‌انداز و مقتصد بودن را در کودکان‌شان پرورش دهند. کودکان باید یاد بگیرند برای خرید کالا و محصولاتی که دوست دارند، پس‌انداز کنند و منتظر بمانند. در این مدت فرصت خواهند داشت فکر کنند که آیا واقعاً به آن کالا نیاز دارند یا خیر. ریسک و چالش‌های مربوط به آن از دیگر مفاهیم کلیدی است که آشنایی با آن، زندگی آینده را برای کودکان راحت‌تر می‌کند.

در درجۀ اول، عادت‌های مالی کودکان در رفتارهای مالی والدین‌شان ریشه دارد. کودکان به نگرش و رفتارهای پدر و مادرها در حین تصمیم‌گیری، خرید محصولات باکیفیت، مقایسۀ قیمت‌ها، پس‌انداز و بخشش، توجه کرده و از آن‌ها الگوبرداری می‌کنند. 

در سال 2006، کتابی به نام «پس‌انداز راک و براک» نوشتم. راک و براک دو برادر دوقلو هستند. روزی پدربزرگ‌شان می‌گوید قرار است به مدت ده هفته، هر شنبه به هر کدام یک دلار پول‌توجیبی بدهد. پدربزرگ برنامه‌ای در نظر می‌گیرد و به آن‌ها وعده می‌دهد اگر هر هفته پول‌شان را پس‌انداز کنند، معادل همان رقم، پول‌توجیبی به آن‌ها بدهد؛ اما اگر آن را خرج کنند، پول بیشتری در کار نیست.

راک که از پول‌توجیبی‌اش هیجان‌زده است، بی‌وقفه خرید می‌کند و هر هفته سراغ اسباب‌بازی‌هایی می‌رود که دوست دارد؛ اما براک پول‌توجیبی‌اش را جمع می‌کند. پس از ده هفته، راک هیچ پولی ندارد؛ اما براک موفق شده 512 دلار جمع کند. راک از اشتباه‌هایش پشیمان می‌شود؛ اما براک به او نشان می‌دهد که هیچ وقت برای پس‌انداز کردن دیر نیست. این کتاب هم قدرت سود مرکب و پس‌انداز را به کودکان می‌آموزد.

• چکیده‌ای از این مصاحبه در تاریخ 1400/1/18 در سایت روزنامۀ دنیای اقتصاد منتشر شده است.