در دو دهۀ اخیر، تعداد شاغلان پاره‌وقت افزایش شایان توجهی داشته است. هر روز افراد بیشتری برای کسب درآمد به کار پاره‌وقت روی می‌آورند. رانندگان اپلیکیشن‌های صنعت حمل‌ونقل یا تحویل‌ غذا نمونه‌هایی از شاغلان پاره‌وقت هستند که اغلب دارای درآمد و ساعات کاری متغیرند. سرعت و دامنۀ تغییر از مشاغل سنتی به مشاغل پاره‌وقت درخور توجه بوده است. از سال 2005 تا 2015 تعداد آمریکایی‌هایی که به این نوع مشاغل پیوسته‌اند، حدود 50 درصد افزایش یافته و نزدیک به 94 درصد از رشد خالص اشتغال در آمریکا مربوط به بخش مشاغل پاره‌وقت است.

یکی از مشخصه‌های مهم کار پاره‌وقت، متغیر بودن درآمد و دشواری پیش‌بینی آن برای شاغلان است. از آنجا که تخمین دقیق درآمد آینده برای بودجه‌بندی خانواده و برنامه‌ریزی مالی مهم است، شاغلان پاره‌وقت چالش‌های زیادی برای برنامه‌ریزی مالی، امنیت مالی و رفاه دارند.

مؤسسۀ تحقیقاتی تینک‌فوروارد در هلند، در پژوهشی که در مه 2021 انجام شد، دو پرسش مهم را در این زمینه بررسی کرده است:

• آیا کسانی که شغل پاره‌وقت دارند، درآمدشان را به درستی پیش‌بینی می‌کنند؟
• چطور می‌شود در پیش‌بینی درست درآمد و بهبود تصمیم‌گیری مالی به این افراد کمک کرد؟

عموماً انسان خوش‌بینانه پیش‌بینی می‌کند؛ چون برای ذهن او سخت است که به نتایج غیرمعمول فکر کند. به طور مثال، رانندگان اوبر درآمد خود را بیشتر از حالت واقعی پیش‌بینی می‌کنند؛ چرا که آن‌ها به یک روز معمولی فکر می‌کنند که همه چیز آرام و طبق روال همیشه پیش می‌رود. پس برای‌شان سخت است به رویدادهای غیرمعمول، مانند خرابی ماشین، که کار کردن آن‌ها را مختل می‌کند، فکر کنند.

1. داشتن «نگاه بیرونی»: برای کاهش این خطا، یک راه‌حل این است که افراد تشویق شوند نگاه بیرونی به کار خود داشته باشند و پیش‌بینی‌شان را بر اساس تجارب گذشته انجام دهند که شامل رویدادهای غیرمعمول نیز می‌شود. برای مثال، در این پژوهش شاغلان باید درآمد چهار هفتۀ گذشته خود را در نظر بگیرند (مثلاً 1ٰ000 دلار) ودرآمد متوسط هفتگی خود را محاسبه کنند (مثلاً 250 دلار) و پیش‌بینی درآمد آتی خود را بر اساس همین عدد در نظر بگیرند.
2. فکر کردن به دلایل احتمالی «نتایج غیرمعمول» آینده: راه‌حل دیگر این است که افراد ترغیب شوند به پیشامدها و دلایل ایجاد آنها فکر کنند. به طور مثال، از شاغلان درخواست شد دو دلیل بیاورند که چرا تعداد ساعت‌های کاری آن‌ها در هفتۀ آینده، ممکن است متفاوت از حالت معمول باشد.

برای آزمودن دو راه‌حل «نگاه بیرونی» و «پیش‌بینی نتایج غیرمعمول» مطالعه‌ای روی 662 شاغل پاره‌وقت تحویل غذا برای اپلیکیشن دِلیوِرو انجام شد. شاغلان به سه گروه تقسیم شدند و از آن‌ها خواسته شد درآمد هفتۀ آتی خود را بدون هیچ دستورالعمل خاصی یا با اعمال یکی از دو راه‌حل فوق پیش‌بینی کنند. یک هفتۀ بعد، شاغلان درآمد واقعی خود را گزارش کردند.

نتایج نشان داد گروه کنترل، درآمد خود را حدود 2/23 درصد ببیشتر از حالت واقعی پیش‌بینی کرده بودند که نتایج مطالعۀ قبل را تأیید می‌کرد. گروهی که از راه‌حل «پیش‌‎بینی نتایج غیرمعمول» استفاده کرده بودند نیز دارای 7/25 درصد خطای پیش‌بینی بودند. پژوهش نشان داد که این راه‌حل مؤثر واقع نشده است. با این حال، شاغلانی که از راه‌حل «نگاه بیرونی»  استفاده کردند، تنها دارای 4/13 درصد خطای پیش‌بینی بودند که نشان می‌دهد این راه‌حل، خطای پیش‌بینی را نسبت به گروه کنترل حدود 53 درصد کاهش داده است.