خرید چیزهای جدید به همۀ ما احساس خوبی می‌دهد؛ لذت برخورداری از محصولات و خدمات جدید. گاهی این محصولات و خدمات جدید در دستۀ نیازهای ضروری ما هستند و گاهی در طبقۀ خواسته‌های بی‌پایانی که هیچ حد و مرزی ندارند و سیری‌ناپذیرند. 

تصمیم‌گیری و انتخاب یکی از سخت‌ترین کارهای زندگی است. ترس از اشتباه بودن تصمیم‌ها، فشار زیادی به ما وارد می‌کند. جالب اینجاست که تصمیم‌های مالی خود جزء سخت‌ترین تصمیم‌هاست. انتخاب میان گزینه‌هایی که هزینۀ هر کدام شاید به اندازۀ درآمد ده‌ها روز کارمان باشد، کار بسیار دشواری است. از طرف دیگر می‌ترسیم نکند اصلاً نباید هیچکدام از این‌ها را بخریم و باید آن‌ها را برای آینده و روزهای سخت زندگی پس‌انداز و سرمایه‌گذاری کنیم. حالا نوبت ترس و تردید دربارۀ انتخاب گزینۀ مناسب برای سرمایه‌گذاری می‌رسد. نکند پولی که با این همه سختی به دست آمده و الان آن را خرج خرید ده چیز واجب نکردیم تا عصای دست دوران پیری و مریضی خودمان و آیندۀ بچه‌ها باشد، از کف‌مان برود. 

نکتۀ مهم اینجاست که با وجود این همه سختی در تصمیم‌گیری خرید، بخش قابل توجهی از خریدهای ما، نه از سر دقت و تمرکز در بررسی ابعاد مختلف گزینۀ مناسب، بلکه به خاطر عادت‌ها یا مقابله با ناراحتی‌ها و استرس‌ها اتفاق می‌افتد. یک لحظه به خودمان می‌آییم و می‌بینیم پول زبان‌بسته‌ را تمام‌ و کمال خرج کرده‌ایم. تصمیم‌گیری دربارۀ پول همیشه کار عقل نیست، اغلب ریشه‌های عاطفی و روانی قدرتمندترند و تصمیم را آن‌ها می‌گیرند. پس باید آن‌ها را به خوبی بشناسیم و مدیریت کنیم و بدانیم مسائل و خلاءهای عاطفی و روانی با خرج کردن درست نمی‌شوند، بلکه هم پول‌مان را از دست داده‌ایم و هم مسائل زندگی‌مان سر جای‌شان باقی مانده‌اند.

در این قسمت برنامۀ عصر شیرین دربارۀ پنج الگوی نادرست خرید گفت‌وگو کردیم؛ الگوهای مردانه، زنانه، جوانانه، کودکانه و بازاریابانه. البته قبل از آن دو دیدگاه به زندگی را مطرح کردیم تا علاوه بر بهبود مهارت‌ها، به نگرش‌مان نیز عمق ببخشیم؛ فلسفۀ داشتن و فلسفۀ بودن. در «فلسفۀ داشتن»، میزان داشته‌های آدم‌ها نشانگر جایگاه و سطح آن‌هاست؛ هر چه چیزهای بیشتر و گران‌تری داشته باشیم، آدم موفق‌تری هستیم. در «فلسفۀ بودن»، ویژگی‌ها و خصلت‌های انسانی و نوع زندگی کردن‌مان، ملاک موفقیت ماست؛ اینکه چقدر دانا و توانا و مهربانیم، ثمرۀ زندگی ماست. 

در رویکرد نخست، اگر می‌خواهیم ورزش را شروع کنیم، باید وسایل و لوازم آن را بخریم و داشته باشیم تا ورزشکار شویم. اما در رویکرد دوم از همین الان می‌توانیم دست به کار شویم و ورزش را شروع کنیم، وسایل مورد نیاز هم به مرور جور می‌شوند. در مورد بخشندگی نیز همین‌طور است. در نگاه اول بخشیدن را وابسته به «داشتن» پول زیاد می‌دانیم اما در نگاه دوم بخشندگی یکی از ویژگی‌های انسانی ماست که با هر میزان مال و ثروت، امکان ظهور و بروز دارد. 

ویدئوی این قسمت از برنامۀ عصر شیرین را ببینید و ببینید کدام فلسفه در زندگی شما جاری است و کدام الگوهای نادرست خرید بیشتر گریبان‌گیر شماست.