دخل و خرج و تدبیر منزل و معاش، همزاد زندگی بشر بوده است. با پیچیده‌تر شدن روابط اقتصادی و اجتماعی، اما، این کار دشوارتر و دشوارتر شده است. به گونه‌ای که بهره‌مندی از حداقل‌ دانش‌ها و مهارت‌ها در این زمینه، یک ضرورت قلمداد شده است. ضرورتی که با عنوان «سواد مالی» از آن یاد می‌شود. حوزه‌ای جدید در کشور که نیازمند فرهنگ‌سازی و گفتمان‌سازی است.

در در مواجهه با واژه‌ای چون «مدیریت فرهنگی» عده‌ای آن را به معنای فرهنگ را مدیریت کردن می‌پندارند؛ در صورتی که مدیریتِ فرهنگی، فرهنگی مدیریت کردن است؛ چرا که فرهنگ، اصولاً جریانی سیال است. جریانی که به هیچ‌وجه به شیوه‌های مرسوم و معمول سازمانی یا کارخانه‌ای، قابلیت دست‌کاری و اضافه و کم‌ کردن‌های دستوری را ندارد. 

سینما به عنوان یکی از دستاوردهای فرهنگی و تولیدکنندگان سینما به عنوان کسانی که در عرصه فرهنگ نقش‌آفرینی می‌کنند، تأثیر به‌سزایی در مدیریت و جهت‌دهی افکار عمومی دارند. بیان مسائل، حرف‌ها، دردها و آرمان‌های جامعه، نوعی مطالبه‌گری است که دیگر بخش‌های جامعه را نیز به حرکت وا می‌دارد. مواد فرهنگی مانند نشانه، کلام، موسیقی و ... در اختیار سینماگران است تا پیام و نگاهی را به شیوه موثر در جامعه مطرح نمایند. اما نکته مهم، آن است که سینما را نه یک پروژه که یک پروسه ببینیم. پروسه‌ای که محدود تیتراژ ابتدایی و انتهایی نیست، بلکه بخشی مهم از پازل فرهنگی جامعه است. 

برای چنین امری، نیازمند کنش و واکنشی دقیق و درست میان تولید‌کنندگان محتوا و تولیدکنندگان برنامه هستیم. اگر نتایج و عصاره مطالعات اجتماعی و چندرشته‌ای به درستی در اختیار فیلم‌سازان قرار گیرد، آن‌ها گام بعد را به درستی بر خواهند داشت. به جز «چگونه‌گفت»، «چه‌گفتی» وجود دارد. این چه‌گفت، باید از تبادل گفتمانی و ارتباطی جامعه علمی و سینماگران به دست آید. در این زمان است که ظرف سینما، حاوی و ناقل مظروف ارزشمند قرار می‌گیرد. وجود یک «دورخیز محتوایی» پیش از تولید آثار و «سلیقه» در انتخاب ظرف، دو بالی است که می‌تواند آن مدیریت فرهنگی مد نظر را ایجاد کند. این «پیوستار ارتباطی» یا به عبارتی «دو امدادی» بین دانشگاهی که تولیدکننده محتواست و سینمایی که تولید برنامه را بر عهده‌ دارد، اتصال بر قرار می‌کند. 

در حوزه آموزش سواد مالی نیز به دنبال ایجاد همین پیوستار ارتباطی هستیم. آنچه در آکادمی هوش مالی به عنوان یک نهاد علمی صورت گرفته باید در ارتباط خوب با سینماگران تبدیل به محصولات و آثار درست و جذاب سینمایی شود. تا به این صورت شاهد بسط و سرایت درست این مفهوم در جامعه باشیم.

دکتر مریم جلالی، برنامه‌ساز رادیو و تلویزیون و کارشناس رسانه