همچنانکه آدم بیکار نمی‌تواند پول بیاورد، پول بیکار هم نمی‌تواند؛ باید پول را به‌کار انداخت. به‌کاراندازی پول، سرمایه‌گذاری است. پس‌انداز بسیار مهم است اما نکته‌اش در همین است که بیکار است.

پول بیکار، در یک اقتصاد تورمی، ارزشش کم می‌شود. زیرا از اساس، روی دیگر سکه گران شدن چیزها (تورم)، کاهش ارزش پول است. برای اینکه ارزش پول حفظ شود، باید آن را به‌کار انداخت؛ جوهر مرد، کار است و جوهر پول هم نیز. تا زمانی که کار می‌کند، می‌تواند ارزش خود را حفظ کند و حتی بر آن بیفزاید.

به‌کاراندازی پول –بخوانید سرمایه‌گذاری- ، یک مزیت دیگر هم دارد. پولی که پول ‌می‌آورد را- بخوانید سود را - باز می‌توان به کار انداخت و این‌گونه بر رشد پول –بخوانید سرمایه- افزود. به این موضوع، سود مرکب می‌گویند.

سوال مهم این است که پول را در کجا به کار اندازم یا به بیان دیگر، کجا سرمایه‌گذاری کنم. پاسخ روشن است: در کار.

اما این پاسخ روشن، مصادیق مبهمی دارد. کجا با پول من کار خواهند کرد؟ در بانک، در طلا، در ارز، در ملک، در حواله خودرو، در حواله تلفن همراه، در بورس؟

همه این‌ها به جز آخری کار خاصی با پول شما انجام نمی‌دهند. بورس، پول شما را وارد کارخانه می‌کند. کارخانه، پول شما را به‌کار می‌گیرد و در تولید استفاده می‌کند و می شود کالا. کالا، ارزش افزوده‌ای برای مشتری ایجاد می‌کند و با قیمتی که بازار تعیین می‌کند، به فروش می‌رسد؛ کارخانه هزینه‌ تولید کالا را کسر کرده است و اضافه آن را به عنوان سود به شما بر می‌گرداند. این پول شماست که چرخیده و کار و تولید ایجاد کرده و به همین دلیل، زایش داشته و با خودش برای شما پول آورده است.

بورس، دنیای ارقام و اطلاعات، دنیای پیچیده خرید و فروش‌های لحظه‌ای، دنیای اخبار سیاسی و تحلیل آثار آن بر شاخص‌ها و نمودارها. چگونه وارد آن دنیای تاریک و نامانوس شویم؟

از اساس لازم نیست همه وارد چنین دنیایی شوند. همه ممکن است بیمار شوند اما چون همه ممکن است بیمار شوند، باید پزشک هم بشوند؟ نه. کافی است به کسی مراجعه کند که از دنیای پیچیده سلول‌ها و داروها و درمان‌ها، آگاه باشند. کافی است به اهلش مراجعه کنند. در بورس هم راه حلی وجود دارد. صندوق‌های سرمایه‌گذاری.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری

صندوق‌های سرمایه‌گذاری برای همه کسانی است که می‌خواهند پول خود را به‌کار تولید اندازند؛ اما نمی‌خواهند هر روز با هر خبری دلشوره بگیرند و هر لحظه قیمت‌ها را کنترل کنند و در صف خرید یا صف فروش بایستند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری، جمع کاربلدانی است که مجموعه‌ای از سهم شرکت‌های گوناگون بورسی را جمع می‌کنند –بخوانید سبد سرمایه‌گذاری- و آن‌ها را می‌خرند و می‌فروشند و به گونه‌ای پول را به کار می‌اندازند که کمترین زیان و بیشترین سود نصیب شما شود و از بابت این خدمت هم، نه دستمزدی ثابت که درصدی از همین سود و زیان را برمی دارند که در امیدنامه خود گفته‌اند.

تازه کسانی هم هستند که صندوق‌های سرمایه‌گذاری را رتبه‌بندی کنند و می‌گویند کدام صندوق عملکرد بهتری در چه دوره زمانی داشته و توانسته خروجی بهتری از سرمایه‌های مردم بگیرد.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری، سازوکار به کاراندازی پول، در فرایندی است که که علاوه بر مفید بودن به حال جامعه (از نظر تولید و اشتغال و رشد اقتصادی) سود خوبی را هم نصیب سرمایه‌گذار می‌کند.