سواد مالی برای خانم‌ها؛ ساده اما بد
سخنان دکتر کمیل رودی در برنامۀ تلویزیونی «عصر شیرین»؛ شبکۀ افق؛ فصل اول؛ قسمت دوازدهم
شاید کم‌تر کسی از ما باشد که در مقطعی از زندگی مجبور به گرفتن قرض از دیگران نشده باشد. قرض یک راه ساده و در دسترس است؛ اما آیا درست هم هست؟ هم نه و هم بله. قرض، راه درستی نیست؛ چون پول آینده‌مان را پیش‌خور کرده‌ایم و خود را به دردسر انداخته‌ایم. هیچ‌کس تضمین نکرده است برای مدتی فتیلۀ مشکلات و اتفاقات غیرمنتظره را پایین بکشد تا قرض‌ها را به خوبی و خوشی بدهیم و بعد دوباره حوادث زندگی شروع شود. وقوع اتفاقات جدید در این دوره، گرفتاری‌های فراوانی ایجاد می‌کند که عقل سلیم حکم می‌کند تا حد امکان از آن‌ها دوری کنیم.
و اما قرض، راه درستی است، اگر «توان بدهکاری» خود را تعیین کنیم، برای هزینه مصرفی قرض نگیریم و بیش از سی درصد از درآمد آینده خود را خرج نکنیم.
نکتۀ مهم این است که این راه ساده، اغلب به ساده‌انگاری و تکرار و اعتیاد تبدیل می‌شود. انسان‌ها تمایل پیدا می‌کنند به جای صبر و تحمل سختی و کار بیشتر، راه ساده را طی کنند؛ و اینگونه به راحتی روی خیلی از آموزه‌های سواد مالی مانند بودجه‌بندی، پس‌انداز، تعیین هدف پس‌اندازی، صندوق اضطراری و ... خط بطلان کشیده می‌شود. به همین خاطر است که هر ساله کمپین‌های زیادی در جهان برگزار می‌شود تا به افراد کمک کند از اعتیاد به قرض و بدهی رهایی پیدا کنند و بدهی‌شان را به صفر برسانند. با همین تجربۀ جهانی است که بسیاری از مشاوران مالی، با وسواس بسیار زیاد، قرض خوب را هم به افراد توصیه می‌کنند.
در این قسمت از برنامۀ عصر شیرین از قرض خوب و بد صحبت کردیم. تجربۀ شما از قرض گرفتن و قرض دادن چییست؟
نظر خود را بنویسید